Ons bedrijf bestaat sedert 1792. De familie komt uit Rothenburg ob den Tauber. Het waren toen slagers. Ze hadden in die tijd een herberg. Die heette Zum Rappen. Die is enige keren afgebrand. Maar steeds weer opgebouwd. Het is later een hotel geworden. Het bestaat nog steeds, maar heeft al heel lang een andere eigenaar. Het zijn toen ivoorbewerkers geworden. Waarschijnlijk is het ivoor bewerken ontstaan uit het been bewerken . Een overblijfsel van de slagerij. Zij hebben na die tijd altijd in Amsterdam gewerkt. Op diverse adressen. Mijn grootvader heeft de zaak in de Leidsestraat 47 gehad. In die tijd kwamen de dames per rijtuig met palfrenier voorrijden.
In 1888 is een prachtig ivoren naambord op het atelier vervaardigd. Dat is bekroond met een medaille. Dit naambord is nog altijd in ons bezit. (zie foto). Nadat mijn vader een tijd in Texas heeft gewerkt, heeft hij de zaak van zijn vader overgenomen in 1912. Hij heeft toen de zaak gedreven in de Leidsestraat 63. Op dit adres zijn ook veel edelstenen verhandeld.Naast de Leidsestraat 63 heeft mijn vader een winkeltje in pijpen gehad.
Dat was gelegen aan de Kalverstraat. Het was een van de kastjes aan de Nieuwezijdskapel. Daar bestaat nu niets meer van.
Hier tussendoor heeft mijn vader nog een studie beeldhouwen gedaan onder Professor Bronner op de Academie voor Beeldende Kunsten te Amsterdam. Na enige omzwervingen in de binnenstad van Amsterdam is de zaak voortgezet op het Rokin 24. Dat was in 1936.
In september 1944 ben ik in de zaak gekomen bij mijn vader. Dat begon niet zo best. De zaak was gevestigd in een sous-terrain. Je moest drie treden omlaag. Het probleem was dat de Duitsers op dolle dinsdag de dijken hebben doorgestoken. Hierdoor werd het grondwaterpeil in de stad veel hoger. Het gevolg hiervan was dat we tot het einde van de oorlog onder water hebben gestaan. Het water was niet weg te pompen. Na 5 mei 1945 was het dus hard werken om de boel op te knappen.
De zaak was vrijwel leeg en het was niet simpel om aan goederen te komen. Daar was heel veel moeite voor nodig. Maar ook dat hebben we overleefd. In die jaren heb ik een avondcursus edelsmeden gedaan aan de Rietveldacademie (toen Kunst-nijverheidsschool).
In 1956 is mijn vader overleden. Dat maakte alles weer wat gecompliceerder. Toen mijn vader leefde was ik hele dagen op het atelier. Dat kon nu niet meer want de winkel moest ook bemand worden. Maar als zelfstandige vind je weer een oplossing. Het atelier werd gedeeltelijk naar het Rokin verplaatst. Dus dat was ook weer opgelost.
December 1957 zijn we getrouwd. Samen met mijn vrouw hebben we de zaak verbouwd. Ik heb het geweldige geluk gehad dat mijn vrouw heel veel gevoel en handigheid heeft om veel restauratiewerk te doen. We zijn dus een perfect koppel. Mijn vrouw heeft o.a. veel antieke waaiers gerestaureerd.
Dit is zo doorgegaan tot 1971. In 1971 hebben we een overval gehad. Daarbij heb ik een klap op mijn hoofd gekregen. De politie kwam hier niet voor, die had het te druk met rapporten op te maken in verband met winkeldiefstallen. Tevens was je de hele dag bezig om politieagent te spelen in verband met de grijpgrage jongeren. Na enig overleg hebben we besloten de zaak te verkopen. Op 1 september 1972 was alles rond.
We hadden in de Maasstraat 81 een groot huis, dus daar hebben we weer een atelier opgebouwd op de derde verdieping. Dat heeft geduurd tot 1978. Toen hebben we in de Maasstraat 115 weer een winkel met atelier geopend. Intussen hebben onze dochters ook het restauratievak geleerd. Zij hebben ook de vakschool goud en zilversmeden gevolgd op de Postjesweg. Zij kunnen het bedrijf zo overnemen. Ons bedrijf heeft de kennis steeds verder uitgebreid.
Er zijn weinig problemen waar we geen oplossing voor hebben. We noemen ons bedrijf: 'Een huis voor moeilijke gevallen '.
September 1992 hebben we besloten om de winkel te beƫindigen. Het huurcontract liep af en ik werd 65. We wilden echter wel met de restauratie doorgaan. Er werd een verdieping op ons huis gebouwd en dat werd atelier. Hier word dus het werk weer voortgezet. Gelukkig tot tevredenheid van onze klanten. Wij hopen dit nog heel lang vol te houden.